ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ
ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΓΗ.
ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝ ΤΟ ΕΝ
Σε μια
προσπάθεια να προσεγγίσω την Αλήθεια την οποία και υπηρετώ επί πολλά χρόνια θα
ήθελα να σας μεταφέρω κάποιες σκέψεις μου επειδή μέσα στα χρόνια που πέρασαν
άλλαξαν πολλά άλλαξα και εγώ αλλά επάνω σε ένα κεντρικό άξονα που ήταν η
αναζήτηση της Αλήθειας. Θα είχατε
σίγουρα διαβάσει άρθρα μου που μιλούσαν για το μέγα θέμα της Ελευθέρας
Βουλήσεως και άλλες τέτοιες Αηδίες. Ήθελα πραγματικά από αυτήν την στήλη να
ζητήσω συγνώμη άλλα δεν το έκανα από σκοπιμότητα παρά από μια μεγάλη άγνοια που
τόσα χρόνια με τάιζαν και εμένα και κατόπιν σας την μετέφερα και εγώ , όχι
αβασάνιστα όμως.
ΠΟΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΒΟΥΛΗΣΗ ?
ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΚΑΛΟ
ΚΑΙ ΚΑΚΟ ?
ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ?
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ
ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑΙΖΑΝ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΘΕΛΝΟΥΝ
ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΥΛΗ.
Η αλήθεια είναι
μονοσήμαντη γιατί δεν ταράζεται από την αμφιβολία μιας λανθασμένης σκέψης η απόφασης.
Είναι εκεί και σε περιμένει και δεν σου ζητάει να έχεις καμιά βούληση και καμιά
Ελευθερία, γιατί είναι από μόνη της εκεί η ΑΛΗΘΕΙΑ και περιμένει όποιον την
φθάσει.
Από την άλλη
δεν πρέπει να έχεις καμιά διάκριση για να ξεχωρίσεις εάν βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο εάν φυσικά γνωρίζεις προς τα πού να
πας!!!
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η
ΑΛΗΘΕΙΑ !!!
Η δυαδικότητα είναι μία βασική ενέργεια που ενυπάρχει μέσα
στον άνθρωπο και που η ψυχή την κουβαλάει από τη στιγμή της γέννησής της στη γη
μέχρι το πλάσμα αυτό να αποχωρήσει από τον μάταιο ετούτο κόσμο , βιώνοντας και
όλα τα αποτελέσματά της.
Ο άνθρωπος αντιμετωπίζει στον εσωτερικό του κόσμο
συνειδητά ή ασυνείδητα έναν μεγάλο πόλεμο, αλλά και πολλές μικρές συνεχόμενες
μάχες.
Και όλη αυτή η σαχλαμάρα και η διαταραχή προκύπτει από
το γεγονός της έλλειψης γνώσης.
Μπορούμε και μόνοι μας να το εξηγήσουμε αυτό άμα καταλάβουμε το απλούστερο
πράγμα στον κόσμο. Δεν χρειάζομαι την διάκριση άμα ξέρω προς τα πού να
κατευθυνθώ , δεν υπάρχει καλό και κακό όταν στον κόσμο βασιλεύει η ΑΛΗΘΕΙΑ ,
γιατί μέσα από την ΑΛΗΘΕΙΑ δεν προκύπτει δεύτερος δρόμος.
Όταν γνωρίζω δεν χρειάζομαι την Ελεύθερη βούληση. Το
να πάω από εδώ η από εκεί , η να τρέχω πίσω από τσοπάνηδες που θα με σώσουν , γιατί
απλά γνωρίζω από πριν που θέλω να πάω και τι θα ήθελα να κάνω αφού είμαι ένα
ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΩΝ.
Το ποίημα τώρα της Ελεύθερης Βούλησης που δόθηκε
έντεχνα στους αδαείς ανθρώπους , αλλά και το ας πούμε πλεονέκτημα της διάκρισης
προκύπτουν μέσα από την ΑΓΝΟΙΑ που είναι τέκνο της ΚΑΚΙΑΣ.
Γιατί θα πρέπει να έχω διάκριση είμαι χαζός? Είμαι μη σκεπτόμενο ων ?
Σε τι θα μου χρειαστούν όλες αυτές οι βλακείες όταν
μπορώ από μόνος μου να ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ την ύπαρξη μου ?
Δεν θα μπορούσα να το πω απλούστερα , η ακόμη και να
το αποδώσω με έναν καλύτερο τρόπο , γιατί θα χάσω χρόνο περιπλανώμενος από εδώ
και από εκεί , για να πω κάτι πάρα πολύ απλό. Το μέγα σφάλμα των ανθρώπων είναι
η βολή που προκύπτει στο :
Nα πιστεύουν από το να γνωρίζουν.
Θα έχετε ακούσει όλες αυτές τις «σοφίες» για να μην το
πω αλλιώς, που λένε «ΕΜΕΙΣ ΕΤΣΙ ΤΑ ΒΡΗΚΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΩΡΑ?» η το
άλλο το πιο καλό … «ΠΟΥ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙΣ ΤΏΡΑ ΚΑΤΣΕ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΒΟΛΗ ΣΟΥ. ΕΣΥ ΘΑ
ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ? ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ.»
Η ΑΓΝΟΙΑ είναι τέκνο της ΚΑΚΙΑΣ , και η κακία έχει πολλά αδέλφια και πρώτο –
ξάδελφα , αλλά και διαφόρους άλλους συγγενείς , όπως την ΑΔΡΑΝΕΙΑ , που οδηγεί
εύκολα στην ΜΗ ΔΡΆΣΗ που και αυτή από μόνη της μπορεί να είναι καταστροφική για
τον άνθρωπο που δεν εργάζεται για να του αποκαλυφθεί Η ΑΛΗΘΕΙΑ.
Όσο απομακρυνόμαστε από το ΘΕΙΟΝ που είναι συνυφασμένο
με την ΑΛΗΘΕΙΑ τόσο αρχίζουν και τα προβλήματα.
Το πρώτο και το καλύτερο , από ΠΑΡΟΝ γινόμαστε
ΠΑΡΕΛΘΟΝ γιατί απομακρυνόμαστε από το ΦΩΣ που πάλι είναι συνυφασμένο με το
ΘΕΙΟΝ και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα της ΨΥΧΗΣ αλλά και της ΣΑΡΚΑΣ.
Αλλάζουμε πίστα και από εκεί που βρισκόμασταν στο ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΕΔΙΟ
πέφτουμε και από εκεί που θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε τέλεια , πέφτουμε στις
ανοησίες της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ και των ΠΑΘΩΝ.
Στην κατάσταση που σας περιγράφω πάρα πάνω δεν έχουμε
προβλήματα γιατί ΣΥΝ – ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ με το ΘΕΙΟΝ και με αυτόν τον τρόπο δεν
αρρωσταίνουμε δεν παίρνουμε ΦΑΡΜΑΚΑ . Το φάρμακο ποια ρίζα έχει ? Το φαρμάκι.
Γίνεται να είμαστε ευτυχισμένοι όταν την ευτυχία μας την αναζητούμε στις
απολαύσεις? Άρα είμαστε ελλιπείς κάτι μας λείπει. Σωστά? Σωστά νομίζω.
ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ.
ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΘΕΟ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.
Από τη μια υπάρχει μέσα μας το κομμάτι εκείνο του
θεού, η θεϊκή μας ουσία που είναι το Φως του. Και από την άλλη ένα κομμάτι
σκιάς που δεν έχει φως, το σκοτάδι του. Εμείς όμως δεν επικαλούμαστε το ΘΕΙΟΝ
που έχει απομείνει μέσα μας , αλλά πάμε να βρούμε γιατρειά σε μεσίτες που θα
μας λύσουν και καλά το πρόβλημα. Άραγε τι κάνουμε τόσα χρόνια τώρα? Η είμαστε
τεμπέλικες ψυχές , η είμαστε τόσα βαθειά βυθισμένοι στην ΑΓΝΟΙΑ που ΚΑΝΕΙΣ
ΣΩΤΗΡΑΣ δεν θα μπορέσει να μας ΣΏΣΕΙ από την βλακεία που μας δέρνει και από την
βαρεμάρα. ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΤΟΣΟ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.
Κάνουμε ότι μπορούμε για να απομακρυνθούμε από κατι
που είναι μέσα μας γύρω μας δίπλα μας.
ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ. ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΟ
ΜΕΓΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙΤΕΧΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟ
ΤΡΟΠΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ.
Μέσα λοιπόν από όλη αυτή την κατάσταση έχουμε οδηγηθεί
στον διχασμό , και της προσωπικότητάς μας , που βρίσκεται χαμηλά , αλλά και της
ψυχής μας που έχει πέσει στα ΤΑΡΤΑΡΑ.
Εδώ λοιπόν έχουμε και το εξής οξύμωρο σχήμα , είμαστε
στο τελευταίο σκαλοπάτι της ανθρώπινης ύπαρξης , και καποιοι μας λένε ότι θα
πάμε στην κόλαση. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΩ.
Να ξέρετε κάτι καλοί μου αναγνώστες. Δεν υπάρχει πιο
χαμηλό επίπεδο από αυτό που ζούμε. Το αμέσως πιο χαμηλό επίπεδο είναι εκείνο
την ΜΗ ΥΠΑΡΞΗΣ.
Υπάρχουν λοιπόν και αναπτύσσονται μέσα στον άνθρωπο
δύο εαυτοί, ο φωτεινός και ο σκοτεινός. Όσο ο άνθρωπος ζει πάνω στη γη ,
πορεύεται και με τους δύο , αυτό αποτελεί τον βασικό κανόνα του παιχνιδιού πάνω
στο γήινο πεδίο για να μας παραπλανήσει , να μας αποπροσανατολίσει , και να μας
βγάλει από τον δρόμο του Θεού.
Η προσωπική ελεύθερη επιλογή του καθενός τώρα από εμάς
, είναι ποιόν από τους δύο εαυτούς θέλει να ενδυναμώσει, και ποιον θέλει να
αδρανοποιήσει κρατώντας μια ισορροπία μέσα του.
Η ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ.
Η ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ.
ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ.
Η ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΧΩΡΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΜΟΥΣ!!!
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΑ.
ΟΙ ΔΥΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ
Άλλη μια μεγάλη αλήθεια που πρέπει σήμερα να αποκαλύψουμε
μέσα από τον ΤΙΜΑΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ είναι η εξής είναι πρώτη
φορά στην ζωή μου σε αυτόν τον κόσμο που ανακαλύπτω πως το
κείμενο μέσα μιλάει για δύο και παρά πάνω ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ,
και αυτό δεν το λέω εγώ αλλά ο ΠΛΑΤΩΝ.
Όχι πως έχω πρόβλημα να το πω εγώ άλλωστε ποτέ δεν
ανήθικα
να αναλάβω και τις ευθύνες των πράξεών μου , αλλά στην
προκειμένη περίπτωση όλα αυτά που σας γράφω σήμερα είναι εδώ
και 3000 χιλιάδες χρόνια γραμμένα και κανείς δεν τους δίνει
την ανάλογη προσοχή και από την άλλη πλευρά μας θεωρούν
και τσιράκια τους κάποιοι επιτήδειοι που θέλουν να μας χώσουν
κάτω από το άρμα τους.
ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΙΜΑΙΟ ΟΙ
ΑΝΤΙΠΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ
ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΧΩΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.
Αυτός Ο ΠΟΙΗΤΗΣ που Δημιούργησε τους κόσμους σύμφωνα
με
την δική του ΟΥΣΙΑ είναι ένας κόσμος ΔΙΚΑΙΟΣ
ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΣ. Άρα εδώ έχουμε ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ που ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ
σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια και Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ
ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΣ.
Ο Κόσμος αυτός ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ. ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΘΑΡΕΙ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΠΟΙΩΝ.
Ο ΚΟΣΜΟΣ αυτός είναι φτιαγμένος από την
ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΥΣΙΑ και δεν αλλοιώνεται ούτε πεθαίνει ΠΟΤΈ.
Μέσα στην Δική του Αντίληψη δεν υπάρχει το φθαρτό και το ατελές.
Μάλιστα το λέει καθαρά μέσα το κείμενο στην 59 σελίδα του
ΤΙΜΑΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ πως Αν αυτός ο κόσμος που
βλέπετε είναι άδικος και βίαιος τότε σε καμιά περίπτωση δεν τον
έφτιαξε Ο ΠΟΙΗΤΗΣ αλλά κάποιος Δημιουργός που γεννήθηκε
από τον ΠΟΙΗΤΗ και είναι καταδικασμένος να πεθάνει.
Σίγουρα εδώ μιλάμε για ΔΥΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ.
Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΟΝΤΩΣ ΟΝ και ο άλλος είναι ο δημιουργημένος Δημιουργός.
Ακόμη εδώ βλέπουμε ξεκάθαρα στην ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ τον Μονοθεϊσμό αλλά που
σαν παράγωγο του έχει και συνεργάτες έναν οι περισσότερους.
Καθώς διαβάζουμε και εμείς το κείμενο αλλά και μια ομάδα
ανθρώπων που το εξετάζει βλέπουμε πως ΤΟ ΟΝΤΩΣ ΟΝ
δεν χρειάζεται ΔΟΞΑΣΙΕΣ γιατί ΖΕΙ από την ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟ.
Εν αντιθέσει με τον δημιουργημένο Δημιουργό ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ
και να τον δοξάζουν και να τον υμνούν.
Μπορούμε επίσης να δώσουμε πλειάδα από παραδείγματα
που θα μας οδηγήσουν στο ίδιο συμπέρασμα πως δεν
χρειάζεται δόξα ο ΔΟΞΑΣΜΕΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΕ.
ΑΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ
ΔΙΚΑΙΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΑ
ΕΚΑΝΕ ΕΤΣΙ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΛΗΨΗ
ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΑΣ.
ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Ότι πούμε από εδώ και κάτω είναι βέβαια γραμμένο αλλά
έχει μέσα
του τον ΚΟΣΜΙΚΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.
Δεν είναι σε καμιά περίπτωση λάθος πως Ο ΠΟΙΗΤΗΣ η για
άλλους Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΡΧΗ να είναι μέσα στον Δημιουργημένο
κόσμο και από την άλλη πλευρά να προβάλει συνεχώς
ΑΙΤΙΕΣ που θα παράγουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
Τον κόσμο τον σκέφτηκε τον έκανε και κατόπιν τον
έκλεισε μέσα
στον δικό του ΝΟΥ για να έχει πάντα την ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ
με δικαιοσύνη απέραντη αθανασία και αφθαρσία.
Ότι πεθαίνει προέρχεται από έναν κόσμο ψεύτικο και γεννημένο
από έναν που ήθελε να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη.
Και επειδή εδώ μιλάμε για ΘΕΟΥΣ θα πω κάτι που ακούγεται απλό
αλλά δεν είναι.
Κάποιος στην δική μας περίπτωση ήθελε να γίνει ΘΕΟΣ στην θέση
του ΘΕΟΥ.
Εδώ έχουμε και μια άλλη ανάλυση.
Έχουμε μια δυαδικότητα :
Από την μια είναι η ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΑΙΤΙΑ που δεν δημιουργεί αποτελέσματα και είναι
κλεισμένη μέσα στην δική της κατάσταση ,και από την άλλη έχουμε μια γεννημένη
αιτία μικρή που λειτουργεί
σύμφωνα με τον ΚΟΣΜΙΚΟ ΝΟΜΟ και είναι αυτό που ο κόσμος πια ονομάζει Ο ΝΟΜΟΣ
ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.
ΤΟ ΕΠΙΠΛΑΣΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ΄ΟΜΙΩΣΗ
ΔΕΝ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ.
Από εδώ και πέρα ξεκινά ο δικός μας ο κόσμος που είναι
βουτηγμένος μέσα στην αδικία τον πόνο την ανισότητα και την
κυριαρχία του ψεύδους. Αυτός είναι ο κόσμος μας που απέχει από την ΑΛΗΘΕΙΑ και
έχει μέσα του πόνο, ανισότητα , κακίες και αντιπαλότητα.
Αυτός είναι ο κόσμος αντίγραφο του κανονικού που θα ήθελε πολύ
να μοιάζει με τον κανονικό κόσμο μόνο που πριν από πολλές
χιλιάδες χρόνια.
ΑΚΗΣ ΡΟΥΣΣΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ